Elke maand wordt er een Tiliaan van de maand gekozen. Dat gebeurt bijvoorbeeld wanneer iemand grote betrokkenheid voor de vereniging heeft getoond of een uitzonderlijke prestatie heeft neergezet. Het nomineren van één van je medestudenten is een mooie manier om hem of haar in het zonnetje te zetten. Dit keer zijn dat Eva ten Hoor en Pim van Achthoven.
Naam: Eva ten Hoor
Naam: Pim van Achthoven
Jaar: eerstejaars
Jaar: eerstejaars
Woonplaats: Utrecht
Woonplaats: Utrecht
Leeftijd: 19
Leeftijd: 20
Leuk dat ik jullie mag interviewen! Hoe gaat het met jullie?
P: Met mij gaat het prima. Ik woon nu een maand in het centrum van Utrecht en dat bevalt heel goed. Ik zit nu in een pand voor veertig mensen, waar normaal internationals wonen. Mijn kamer is dan ook eigenlijk voor twee mensen bedoeld, dus ik heb twee bedden, twee kasten en twee bureaus. Op zich wel handig, haha. Alleen de oranje muur en paarse gordijnen zijn niet echt mijn smaak. Het is dan ook tijdelijk, want over vijf maanden moet ik er weer uit, dus ik ben al druk aan het zoeken naar iets anders.
E: Met mij gaat het ook goed! Ik heb net een nieuwe kamer in het centrum, dus daar ben ik heel blij mee. Verder probeer ik corona een beetje door te komen en mezelf bezig te houden. Ik doe nu bijvoorbeeld een commissie bij Tilia, maak deel uit van de werkgroep Buitenlandse Zaken van Jonge Democraten, schrijf artikelen voor de Juncto en doe vrijwilligerswerk.
Jullie zijn Tiliaan van de maand geworden omdat jullie allebei een artikel hebben geschreven. Kunnen jullie daar iets meer over vertellen?
E: Ik heb dus een artikel geschreven voor de Juncto van JSVU. Elke editie heeft een thema en dit keer was dat ‘Recht van Amerika’. Daarbinnen mag je dan zelf een onderwerp kiezen. Omdat Facebook en Google alleen maar groter worden, heb ik onderzoek gedaan naar de invloed van sociale media in verkiezingstijd. Steeds meer mensen willen de macht van sociale media juridisch inperken en het leek me daarom interessant om daar een artikel over te schrijven.
Ik heb zelf ook een tijdje in Amerika gezeten en daar zag ik hoe groot de invloed van sociale media was. Mensen zitten heel veel online en halen bijna al hun nieuws van sociale media. Daarbij komen mensen door allerlei algoritmes enkel in aanraking met informatie die aansluit bij hun denkbeelden. Ze willen én kunnen dan ook gewoon niet meer naar de andere kant kijken. In Nederland is dat natuurlijk ook gaande, maar ik denk dat het hier nog lang niet zo ver gevorderd is als in Amerika.
P: Mijn artikel gaat over de juridische basis van de avondklok. Ik ben erg geïnteresseerd in staatsrecht en dan met name het staatsnoodrecht. Toen ik de zitting in de Tweede Kamer en het debat over de avondklok zag, dacht ik: “Hoe zit dat nu eigenlijk?” Ik begon me erin te verdiepen en kreeg ook veel vragen van mensen om me heen. Want ja, je studeert natuurlijk rechten. Om het wat begrijpelijker te maken, besloot ik er zelf een stuk over te schrijven, maar dan wel met een opiniërend einde. Vandaar ook de laatste zin: “Ondanks de inzet van een noodwet, zijn de democratische beginselen daarmee mijns inziens niet (meer dan nodig) geschonden.” Ik vond het interessant dat de rechter in eerste aanleg het omdraaide (door eerst toestemming vragen aan het parlement is er geen noodsituatie en dus mag ‘de noodwet’ niet gebruikt worden), maar het hof volgde die redenering van de rechtbank niet.
Naast rechten studeren en artikels schrijven, doen jullie nog meer. Zo zit jij, Eva, bij de debat-pleit en MUN commissie en zit jij, Pim, bij Opinio. Wat doen jullie daar precies?
E: We zijn nu voornamelijk veel aan het plannen. Zo organiseren we op dit moment de UU MUN en zijn we aan het kijken of we een pleittraining kunnen opzetten. Dat is natuurlijk lastig omdat debatteren via een schermpje heel anders is dan in het echt. Maar het blijft natuurlijk leuk om te discussiëren over maatschappelijke vraagstukken en oplossingen te bedenken.
P: Opinio evalueert het onderwijs voor docenten via enquêtes. Ik ben niet alleen bij deze commissie gegaan omdat ik meer Tilianen wilde leren kennen, maar ook omdat ik graag iets terug wilde doen. Er gaat veel van docenten naar studenten toe en via deze commissie kunnen we toch iets teruggeven aan docenten. Het laat naar mijn mening heel goed de academische community van het ULC zien.
Maar het houdt ook niet op bij commissies en artikels schrijven, hoe combineren jullie het allemaal?
E: Het scheelt dat alles online is, maar ik ben ook gewoon niet zo goed in stilzitten. Vorig jaar heb ik een tussenjaar gehad en toen heb ik op academisch vlak niet zo veel gedaan. Toen ik dit jaar begon, wilde ik dus meteen knallen. Maar daardoor stapelt het zich wel op. Ik merk nu bijvoorbeeld dat ik er niet veel meer bij moet gaan doen.
Ik doe nu ook vrijwilligerswerk. Zo leer ik internationale studenten Nederlands en help ik een negenjarig jongetje met zijn huiswerk. Hij heeft vooral moeite met begrijpend lezen, dus nemen we elke week de teksten van de Kidsweek door. Zulke kinderen hebben heel veel potentie en ik vind niet dat zoiets als een taalachterstand dat in de weg mag staan. Het blijft natuurlijk lastig om hem via een beeldscherm te helpen, maar ik heb het idee dat het wel redelijk goed gaat. Daarbij kan ik ook wel goed met hem overweg. Hij is bijvoorbeeld heel erg fan van Fortnite en omdat ik twee jongere broertjes heb, kan ik daar ook wel over mee praten. Alleen heb ik nu dus wel beloofd dat ik binnenkort een potje met hem ga spelen, haha.
P: Nu ik op kamers zit, vind ik het wel lastiger te combineren. Er zijn opeens een hele hoop dingen die je zelf moet doen. En dan is het soms even zoeken. Denk dan bijvoorbeeld aan de was doen. Gelukkig kan ik mijn moeder facetimen als ik er niet uitkom, haha.
Ook werk ik nu drie weken bij een advocatenkantoor in Zwolle. Daar reis ik twee keer per week voor op en neer. Dat is soms wel pittig, zeker omdat de wekker dan om 6 uur gaat. Laatst heb ik daar een deel van de juri voorbereid. Tijdens zo’n meeting worden de laatste uitspraken van de Hoge Raad besproken. Ik lees dan de arresten, vat ze samen en draag ze voor. Ik vind dat heel erg leuk om te doen, want zo krijg je toch de praktijk mee. Daarbij zit ik net als Eva bij de Jonge Democraten, maar ik doe dan de werkgroep Democratie en Openbaar Bestuur. We houden ons onder andere bezig met initiatieven om de democratie te bevorderen. Zo hebben we het nu bijvoorbeeld over een willekeurige burgerraad die kan worden ingezet als de Tweede Kamer er niet uit komt. 100 willekeurige mensen mogen dan samen proberen om het probleem op te lossen. Daarbij zit ik sinds kort in de RedakCie voor het magazine van mijn zeilvereniging!
En wat doe je in je vrije tijd, als je die nog hebt?
E: Ik probeer af en toe wat saxofoon te spelen, maar ik wil mijn buren ook niet te veel overlast bezorgen. Zo goed ben ik nu ook weer niet. Verder houd ik ook wel van Netflixen. Suits en House of Cards vind ik bijvoorbeeld heel leuk. In dat opzicht ben ik wel een typische rechtenstudent, haha. Maar laatst heb ik bijvoorbeeld Bridgerton gekeken en daar kon ik ook wel echt van genieten.
P: Een serie die ik heel goed vond, is Designated Survivor. Eigenlijk gaat dat ook gewoon weer over staatsnoodrecht. Maar sinds ik in Utrecht woon ga ik ook graag fietsen. Het is best leuk om af en toe even te verdwalen. Laatst kwam ik bijvoorbeeld op een fietspad terecht dat vroeger een spoor was geweest.
Maar ja, allereerst zijn jullie natuurlijk rechtenstudenten. Waarom zijn jullie rechten gaan studeren?
P: Ik vind rechten heel mooi omdat het echt laat zien hoe we onze samenleving hebben geordend. Eerst heb je bepaalde normen en waarden die in de maatschappij tot ontwikkeling komen en die worden dan later via wetgeving geformaliseerd. Ik vind dat proces heel interessant: wat onze normen zijn, wat we rechtvaardig vinden en dus ook hoe het recht structuur aanbrengt in de samenleving. Ik denk dat mijn liefde voor rechten te maken heeft met een wil om het te begrijpen. Daarnaast vind ik de term ‘sociale gerechtigheid’ goed bij mij passen. Om een rechtvaardige samenleving te creëren, zullen we niet alleen naar elkaar moeten luisteren, maar moeten we ook proberen om elkaar te begrijpen.
E: Ik heb zelf eigenlijk heel lang getwijfeld of ik recht, economie of bedrijfskunde zou doen. Ik ben totaal geen bèta en ik wilde wel iets maatschappelijks doen. Ik heb daarom in mijn tussenjaar verschillende keuzevakken gevolgd en toen kwam ik erachter dat mijn hart toch echt wel bij rechten ligt. Ik heb er een tijdje over getwijfeld omdat mijn moeder ook rechten heeft gedaan en iedereen al zei: “Oh, net als je moeder!” Dat stond me een beetje tegen omdat ik wel echt mijn eigen weg wilde uitgaan. Maar uiteindelijk past rechten toch het beste bij mij.
Het is misschien wat vroeg, maar weten jullie al wat jullie in de toekomst willen gaan doen?
E: Ik weet het nog niet zo goed, maar ik vind internationaal recht heel erg leuk. Dat dacht ik bij voorbaat al. Ik hou namelijk erg van reizen en ik leer graag nieuwe mensen en culturen kennen. Het lijkt me dan ook erg leuk om daar later iets mee te doen. Ik moet trouwens wel zeggen dat ik verbintenissenrecht ook erg leuk vond en dat had ik niet per se verwacht. Wat ik precies ga doen, weet ik dus nog niet. Maar ik denk wel dat het iets maatschappelijks wordt.
P: Ik vind internationaal recht ook heel interessant. Dat komt omdat het een mooie combinatie is van twee rechtsgebieden die mij erg aanspreken: staatsrecht en verbintenissenrecht. Het gaat in principe om staten die contracten en verdragen sluiten. Naast de traditionele beroepen, lijkt het me ook wel wat om academisch docent te worden. De combinatie tussen verdiepen en delen, spreekt mij erg aan. Daarbij lijkt de universiteit mij een hele mooie werkgever, waar je jezelf kan ontwikkelen en veel kansen krijgt. Dat is wel mijn droombaan: onderzoek doen en lesgeven aan de universiteit. Als ik dat nu zie bij onze docenten, dan vind ik het echt geweldig. Ik zou heel graag in hun schoenen willen staan.
Nog tips voor iemand die Tiliaan van de maand wil worden?
E: Gewoon lekker je eigen weg blijven volgen. Doe wat je zelf leuk vindt om te doen, want dan word je daar goed in, en dan val je op. Wat anderen daarvan vinden, maakt niet uit. Iedereen bij Tilia heeft genoeg capaciteiten en doorzettingsvermogen en ik denk dat we allemaal wel op een goede plek terecht zullen komen. Dus doe wat je leuk vindt, en doe het niet voor anderen, maar voor jezelf.
P: Daar wil ik mij bij aansluiten. Ik wil alleen nog toevoegen dat je niet moet vergeten te genieten van Tilia. Het is echt een mooie vereniging, met leuke mensen. Daarbij is het denk ik ook heel waardevol om je kennis van het recht te delen en over te dragen, bijvoorbeeld via artikelen. Ik denk dat je daarmee niet alleen een mooie bijdrage aan de studievereniging levert, maar ook aan de samenleving.
Benieuwd naar de artikels van Eva en Pim? Lees ze via onderstaande links!
https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:6759551821896912896/
Door Megan Sturhoofd
